ساحران فرعون به گونه ای قوه خیال و چشمان حضار را جادو کردند که آنان به این توهم افتادند که ریسمان ها به تندی حرکت میکنند.
در واقع این علوم و فناوری آن صرفا انتقال سرمایه از اکثریت مصرف کننده به اقلیت تولید کننده است و توجیه عقلانی ندارد و لازمه این نظام، همواره مصرف کننده ماندن اکثریت و جادوی قوه وهمیه بشر میباشد.
خیال انسانها به واسطه این سبک زندگی سحر میشود و عقل به حجاب میرود. "سَحَرُوا أَعْیُنَ النَّاس"[1]. ساحران فرعون به گونه ای قوه خیال و چشمان حضار را جادو کردند که آنان به این توهم افتادند که ریسمان ها به تندی حرکت میکنند. حال آنکه در واقع تحرکی نبود "یخیل الیه من سحرهم انها تسعی"[2]. و این افسون خیال است که گمان میشود امور با سرعت و رفاه بیشتری در جریان است در حالی که بشر جدید موجودی بیقرار و دائما در تکاپوی به دست آوردن حیاتی جعلی است که جمال زندگی طبیعی و سالم برای او بیگانه است.
از کتاب تمدن بدلی
[1]. الأعراف 116
[2] . طه 66