در زمانی که متاسفانه برخی بزرگان دم از تئوری ژاپن اسلامی میزنند باید متذکر شد که از لوازم اقتصاد شکوفا و زندگی در رفاه، تولید و برکت در مال است حال آنکه در چهارچوب زندگی صنعتی امکان تولید انبوه برای تک تک افراد وجود ندارد زیرا که برای بدست آوردن ثروت در این سبک معیشت می بایست اکثریتی کارگر و مصرف کننده فدای اقلیتی سرمایه دار شوند و علاوه بر آن برکت و کسب مایحتاج هرگز در محیط مصنوعی مدرن میسر نخواهد شد.
همانطور که گفته شد تکنیکی و مدرن کردن سبک معیشت هرگز به رفاه اکثریت نمی انجامد و اگر جوامعی علارغم پذیرفتن معیشت مدرن سرمایه دار و مرفه بودند یا به دلیل انباشت سرمایه دوران استعمارشان است و یا به قیمت برده کشی از اکثریتی داخل و یا خارج از جمعیت آن کشور تمام می شود. به عنوان نمونه برخی ژاپن را به عنوان کشوری معرفی می کنند که با وجود صنعتی شدن و زندگی مدرن، به رفاه رسیده! حال آنکه از وضعیت بیکاری و برده انگاری شاغلان آن کشور بی خبرند.
فیلم اول: واقعیاتی باورنکردنی از ژاپن که از دید ما سانسور می‌شود!
فیلم دوم: از صف‌های بدون انتها چه می‌دانید؟
زندگی فقرای فراموش شده ژاپن، روی دیگر سکه‌ای است که تابحال آن را ندیده‌اید. اختلاف طبقاتی در کشور ژاپن بسیار شدید است.
ژاپن کشوریست که در آن دو پدیده مردم فراموش شده و محله‌های کثیف را کنار مدیران کمپانی‌های مولتی میلیاردر و برج‌های گران قیمت، می‌بینید.
سلام... از ایدیولوژی امپریالیستی بیشتر از این نمیشه انتظار داشت... استدلالشون اینه که: بذار سرمایه ثروتمندان هر روز بیشتر و بیشتر بشه و از سرریز ثروت اونها به بقیه هم برسه...!
نگاهی که متاسفانه از دولت سازندگی شروع شد... نگاهشون به آدما عین متکدیانی هست که دست نیاز به سمت اشراف دراز میکنن...